AI613_week14

AI613_week14_15/2/11

Web 2.0

Web 2.0 เปรียบเหมือนธุรกิจ ซึ่งเว็บกลายเป็นแพลตฟอร์มหนึ่ง ที่อยู่เหนือการใช้งานของซอฟต์แวร์ โดยไม่ยึดติดกับตัวซอฟต์แวร์เหมือนระบบคอมพิวเตอร์ที่ผ่านมา โดยมีข้อมูล ที่เกิดจากผู้ใช้หลายคน เป็นตัวผลักดันความสำเร็จของเว็บไซต์อีกต่อหนึ่ง ซึ่งเว็บไซต์ในปัจจุบันมีลักษณะการสร้างโดยผู้ใช้ที่อิสระ และแยกจากกัน ภายใต้ซอฟต์แวร์ตัวเดียวกัน เพื่อสรรค์สร้างระบบให้ก่อเกิดประโยชน์ในองค์รวม   

Web 2.0 แบ่งออกเป็น 3 กลุ่มใหญ่ๆ ดังนี้

1. Communication เช่น ห้องสนทนา, อีเมล, บล็อค, voting

2. Information เช่น สมุดหน้าเหลือง

3. EC Element เช่น โฆษณา, ประมูล

Web 2.0 Characteristics

•      สามารถนำข้อมูลที่มีไปใช้ให้ในแนวทางใหม่ๆ

•      มีรูปแบบที่ใช้ง่าย

•      ใช้ความรู้ในการเขียนโปรแกรมน้อยลง

•      Perpetual beta or work-in-progress state making prototype opportunities rapid.

•      Social networks มีบทบาทมากขึ้น

•      Global spreading of innovative Web sites.

ตัวอย่าง Web 2.0 Companies

·         Social Media : wikia, digg, YouTube

·         Mashups & Fliters : Bloglines, simplyhired, Technorati

·         Enterprise : SuccessFactors, PhoneTag, Rearden

Social network service

·         ประเด็นด้านความปลอดภัย ความเป็นส่วนตัว

·         การใช้ภาษาที่ไม่เหมาะสม คำแสลง หรือมีการสร้างคำใหม่ขึ้นมา

·         แข่งขันกันหรือทะเลาะกันระหว่างผู้ใช้

·         ทำกิจกรรมที่ผิดกฎหมาย

·         วัฒนธรรมมีการเปลี่ยนแปลงไป ไม่มีการกลั่นกรอง

ปัญจรัตน์ อุทัยพัฒน์   5202113196

AI613_week13

AI613_week13_9/2/11

การรักษาความปลอดภัยระบบสารสนเทศและจรรยาบรรณเบื้องต้น

        ความเสี่ยงของระบบสารสนเทศ (Information system risk) หมายถึง เหตุการณ์หรือการกระทำใดๆ ที่ก่อให้เกิดการสูญเสียหรือทำลายฮาร์ดแวร์ (Hardware) ซอฟต์แวร์ (Software) ข้อมูล สารสนเทศ หรือความสามารถในการประมวลผลข้อมูลของระบบ เช่น การใช้ thumb drive ซึ่งผลกระทบที่มีต่อระบบสารสนเทศนี้ ค่อนข้างส่งผลอย่างใหญ่หลวงต่อองค์กร

ประเภทของบุคคลที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงของระบบสารสนเทศ

·         แฮกเกอร์ (Hacker) คือ กลุ่มคนที่มีความเชี่ยวชาญในการเจาะข้อมูล ขโมยฐานข้อมูล ซึ่งกลุ่มคนเหล่านี้มีเจตนาที่ไม่ดี

·         แครกเกอร์ (Cracker) คล้ายกับ แฮกเกอร์ แต่มีเจตนาที่ดี คือเพื่อตรวจสอบความปลอดภัยของระบบ และนำไปเป็นแนวทางในการสร้างการป้องกันและพัฒนาระบบรักษาความปลอดภัย

·         ผู้ก่อให้เกิดภัยมือใหม่ (Script Kiddies) คนรุ่นใหม่ที่พึ่งจะเริ่มเจาะระบบ หรือสร้างไวรัส

·         ผู้สอดแนม (Spies) ผู้ที่แอบดูข้อมูลของคนอื่นขณะทำงาน

·         เจ้าหน้าที่ขององค์กร (Employees) ซึ่งมักจะไม่ได้ตั้งใจ

·         ผู้ก่อการร้ายทางคอมพิวเตอร์ (Cyber terrorist)

ประเภทของความเสี่ยงของระบบสารสนเทศ
1.การโจมตีระบบเครือข่าย (Network attack)

·         ขั้นพื้นฐาน (Basic Attacks) เป็นการรื้อค้นทั่วไปในคอมพิวเตอร์ของคนอื่น

·         ด้านคุณลักษณะ (Identity Attacks) ปลอมแปลงเป็นผู้อื่นในการส่งข้อมูลเพื่อหลอกลวงผู้อื่น

·         การปฏิเสธการให้บริการ (Denial of Service) เป็นการโจมตีด้วยการเข้าไปที่ Server

·         ด้วยมัลแวร์ (Malware) แบ่งเป็น มุ่งโจมตีการปฏิบัติงานของคอมพิวเตอร์ เช่น ไวรัส, เวิร์ม, โทรจันฮอร์ส และมุ่งโจมตีความเป็นส่วนตัวของสารสนเทศ (สปายแวร์) เช่น แอดแวร์, คีลอกเกอร์

2.การเข้าถึงระบบโดยไม่ได้รับอนุญาต (Unauthorized access):

การใช้คอมพิวเตอร์หรือระบบเครือข่ายคอมพิวเตอร์โดยไม่มีสิทธิ
3.การขโมย (Theft)

·         ขโมยฮาร์ดแวร์และการทำงานฮาร์ดแวร์

·         ขโมยซอฟต์แวร์

·         ขโมยสารสนเทศ

4.ความล้มเหลวของระบบสารสนเทศ (System failure): เช่น เสียง (Noise) พวกคลื่นเสียงรบกวนต่างๆ โดยเฉพาะขณะที่ฝนตกทำให้คลื่นโดนแทรกแซง, แรงดันไฟฟ้าต่ำ, แรงดันไฟฟ้าสูง

การรักษาความปลอดภัยของระบบสารสนเทศ

1. การรักษาความปลอดภัยการโจมตีระบบเครือข่าย

2. การควบคุมการเข้าถึงระบบโดยไม่ได้รับอนุญาต

3. การควบคุมการขโมย

4. การเข้ารหัส

5. การรักษาความปลอดภัยอื่นๆ

6. ควบคุมการล้มเหลวของระบบสารสนเทศ 7. การสำรองข้อมูล

8. การรักษาความปลอดภัยของ Wireless LAN

จรรยาบรรณ

จรรยาบรรณทางคอมพิวเตอร์ คือหลักปฏิบัติที่แสดงให้เห็นถึงความรู้สึกผิดชอบเกี่ยวกับการใช้ระบบสารสนเทศ เช่น
        

- การใช้คอมพิวเตอร์และเครือข่ายโดยไม่ได้รับอนุญาต
- การขโมยซอฟต์แวร์ (การละเมิดลิขสิทธิ์)
- ความถูกต้องของสารสนเทศ เช่น การตกแต่งรูปภาพ เป็นต้น
- สิทธิ์ต่อทรัพย์สินทางปัญญา (Intellectual property rights)
- หลักปฏิบัติ (Code of conduct)
- ความเป็นส่วนตัวของสารสนเทศ (Information privacy)

ปัญจรัตน์ อุทัยพัฒน์    5202113196

AI613_week12

AI613_week12_8/2/11

Customer Relationship Management

CRM: การสร้างความสัมพันธ์กับลูกค้า โดยการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการใช้บุคลากร เพื่อสร้างและรักษาลูกค้า เนื่องจากการแข่งขันที่รุนแรงขึ้นในขณะที่จำนวนลูกค้ายังคงเท่าเดิม ธุรกิจจึงต้องพยายามสร้างความพอใจให้แก่ลูกค้า

เป้าหมาย บริการลูกค้าให้มีความพอใจสูงสุด เพื่อรักษาฐานลูกค้า,  เก็บข้อมูลพฤติกรรมลูกค้ามาวิเคราะห์ในการสร้าง Product ใหม่ๆ

ประโยชน์

·        เก็บรายละเอียดข้อมูลของลูกค้าในด้านต่างๆ เช่น Customer Profile, Customer Behavior

·        วางแผนทางด้านการตลาดและการขายอย่างเหมาะสม

·        ช่วยสร้างกลยุทธ์ด้านการตลาดได้ดี  มีประสิทธิภาพและตรงตามความต้องการของลูกค้า

·        ช่วยเพิ่มและรักษาส่วนแบ่งตลาดของธุรกิจ

·        ลดการทำงานที่ซับซ้อน ลดค่าใช้จ่ายและเพิ่มประสิทธิภาพของการทำงาน เพิ่มโอกาสในการแข่งขันก่อให้เกิดภาพพจน์ที่ดีต่อองค์กร  

ซอฟต์แวร์บริหารลูกค้าสัมพันธ์

·        Sale Force automation: SFA (Telesales, E-Commerce, Wireless Application)

·        สำหรับการขายปลีกและตัวแทน (Customer Service: Call Center, Interactive Voice Response: IVR)

·        Marketing (Cross selling, Bundling)

·        Data Warehouse ประกอบด้วยข้อมูลจากภายในและภายนอกองค์กร ข้อมูลภายในมีที่มาจาก 2 แหล่ง
ได้จากระบบงานคอมพิวเตอร์เป็นงาน Routine, ข้อมูลภายนอกได้แก่ Web Telephone Directory

Classification of CRM Applications

·         Customer-facing จุดที่ลูกค้าสามารถทำการติดต่อกับบริษัทได้ มีความสำคัญ

·         Customer-touching จุดที่ลูกค้าสามารถลองใช้สินค้าได้

·         Customer-centric intelligence การวิเคราะห์ข้อมูลทั้ง operational processing และ การนำผลลัพธ์มาพัฒนา CRM applications

·         Online networking วิธีที่เป็นการสร้างโอกาสให้เกิดความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล เช่น ผ่าน Social Network Facebook, YouTube 

Knowledge Management System (KMS): การรวบรวมองค์ความรู้ที่มีอยู่ใน ตัวบุคคล เอกสาร สื่อ มาพัฒนาให้เป็นระบบ เพื่อให้ทุกคนในองค์กรสามารถเข้าถึงความรู้และแบ่งปันซึ่งกันและกันได้ เกิดการพัฒนาตนเอง และนำมาประยุกต์ใช้ในการปฏิบัติงาน สร้างความสำเร็จให้แก่องค์กร ตลอดจนสร้างองค์ความรู้ใหม่ๆ ให้เกิดขึ้นในองค์กร

ประโยชน์

·         เข้าถึงแหล่งความรู้ในองค์กรได้ง่าย พนักงานที่มีประสบการณ์ทำงานน้อยสามารถเรียนรู้ได้อย่างรวดเร็วจากองค์ความ รู้ที่มีอยู่ และสามารถต่อยอดความรู้ได้

·         ลดจำนวนการทำผิดซ้ำ

·         ความรู้ไม่สูญหายจากองค์กร

·         ยกระดับความสามารถขององค์กรให้เหนือคู่แข่ง

สร้าง KM ได้อย่างไร?

Ø สร้าง knowledge Base ขององกรค์เพื่อให้เกิดการเรียนรู้ที่รวดเร็ว (learn faster) ต่อยอดความรู้ที่มีอยู่มุ่งสู่การสร้างนวัตกรรมและองกรค์ความรู้ใหม่ในการปฏิบัติงานเพิ่ม value ให้ธุรกิจ

Ø สร้าง knowledge network สำหรับพนักงานทุกคน สามารถ Access and Share ความรู้ได้อย่างทั่วถึง

กระบวนการจัดการความรู้

•      การระบุถึงความรู้ (Knowledge Identification)

•      การจัดหาความรู้ (Knowledge Acquisition)

•      การพัฒนาความรู้ (Knowledge Development)

•      การแบ่งปัน/กระจายความรู้  (Knowledge Sharing/Distribution)

•      การใช้ความรู้ (Knowledge Utilization)

•      การเก็บ/จดความรู้ (Knowledge Retention)

IT Hype Cycle

Internet TV: เป็นการรับชมภาพและเสียงผ่านเครือข่ายอินเตอร์เน็ต มายังหน้าจอโทรทัศน์ของผู้รับชมผ่านทางกล่อง STB (Set-Top-Box) ซึ่งเป็นอุปกรณ์ที่จะติดตั้งอยู่ที่บ้านของผู้รับชม กล่องนี้จะทำหน้าที่รับสัญญาณข้อมูลจากอินเตอร์เน็ตและแปลงสัญญาณข้อมูลนี้ให้อยู่ในลักษณะภาพและเสียงก่อนที่จะนำเข้าสู่หน้าจอแสดงผล โดยการเลือกรับชมรายการด้วย Internet TV นั้นสามารถเลือกรับชมได้ 2 ลักษณะคือ

·         การรับชมแบบสด หรือ live broadcasts เป็นการรับชมรายการแบบถ่ายทอดสดผ่านเครือข่ายอินเตอร์เน็ต โดยรายการที่รับชมนั้นจะเป็นรายการเดียวกับที่ทางสถานีโทรทัศน์นั้นๆ ฉายอยู่ ทำให้ไม่สามารถที่จะหยุด บันทึก หรือเลือกรับชมเฉพาะบางส่วนของรายการได้

·         การรับชมแบบตามสั่ง หรือ on-demand videos เป็นการรับชมรายการที่ผู้ชมสามารถเลือกรับชมรายการต่างๆ ได้ตามความต้องการ ในลักษณะเดียวกับการเลือกฟังเพลงต่างๆ จาก playlist ของตนเอง โดยผู้รับชมสามารถเลือกช่อง รายการ ช่วงเวลา รวมไปถึงส่วนของรายการที่ต้องการจะรับชมได้ตามต้องการ สามารถหยุด และบันทึกรายการเหล่านี้ได้

3G: เทคโนโลยี 3G คือ โทรศัพท์เคลื่อนที่ยุคที่สาม หรือ Third Generation of Mobile Telephone โดยมีสหภาพโทรคมนาคมระหว่างประเทศ (ITU) เป็นองค์กรที่ทำหน้าที่ให้คำแนะนำและวางหลักเกณฑ์ในบริหารการกำกับดูแลกิจการโทรคมนาคมให้กับประเทศสมาชิกต่างๆ ทั่วโลก ได้ทำการกำหนดมาตรฐานสิ่งที่เรียกว่า เครื่องโทรคมนาคมแบบเคลื่อนที่ ซึ่งรวมถึงโทรศัพท์เคลื่อนที่ด้วย เรียกรวมกันว่ามาตรฐาน IMT-2000 (International Mobile Telecommunications-2000)

ปัญจรัตน์ อทุัยพัฒน์   5202113196